Күнекей
қыз
Сөзі:
Ш.Әбдікәрімовтікі
Күнікей
қыз ба ең күн астындағы,
Едің
бе әлде гүл нәзік.
Мұңыма
менің ұластыңдағы
Отырмын
енді жыр жазып.
Қайырмасы:
Үйіме
қайтам өкініп, тынып,
«Сүйемін»
деуге бата алмай. 2 рет
Төлеген
болып бекініп тұрып,
Жайықты
кешіп өте алмай.
Он
сегіз неткен ұяң жас еді,
Сырғақтай
берем сырғақтай.
Аймалап
сүйіп қиялда сені,
Алдыңда
үнсіз тіл қатпай.
Қайырмасы:
Аша
алмай жүрген бала сырым ба,
Бозбала
шақ па тербеткен?
Қара
аспан сынды қарашығыңда,
Қамығып
жүрмін мен көптен.
Қайырмасы.