Асан қайғыны аңсау


Асан қайғыны аңсау
Cөзі мен әні автордыкі

Азалдан біздің бабамыз қазақ болған-ау сірә, қыр кезбе,
Даламның төсін қоныстай берген тайпалар кезіп жылда өзге.
Дендерім, менің, кең жерім менің, көлдерім, қырат-белдерім.
Асанқайғы атам өтіпті сенен «Жерұйықты» іздеп бір кезде.

Қайырмасы:
Одан соң талай ғасырлар өлді, жүйткіді жылдар сайтандай.
Төсінде сордың өніп келеміз кем-кетігіміз байқалмай.
Асанқайғы атам хабарсыз кетті ізім де қайым жоғалып,
Аттанған сонау атышулы бір «іссапарынан» қайта алмай.

Асанқайғы атам неге кешікті, кезікпеді ме гүл-мекен?!
Ел айтушы еді бекерден-бекер кешікпейді деп бұл көкем.
Атоммен жемдеп корабльдерін күрлеген біздің ғасырға,
Желден де жүйрік желмаясы, әлде, жете алмай қалып жүр ме екен?!

Қайырмасы:
Жерұйық жайлы осы бір аңыз санама шуақ құйғасын,
Түсімде бойлай желмая көрем сүйреткен жерге бұйдасын.
Жұмаққа жұртын жеткізем деген кешікті неге Асан би,
Сезінді ме екен қазақтың, әлде атакүлдігін қимасын...