Асан
қайғыны аңсау
Cөзі
мен әні автордыкі
Азалдан
біздің бабамыз қазақ болған-ау сірә,
қыр кезбе,
Даламның
төсін қоныстай берген тайпалар кезіп
жылда өзге.
Дендерім,
менің, кең жерім менің, көлдерім,
қырат-белдерім.
Асанқайғы
атам өтіпті сенен «Жерұйықты» іздеп
бір кезде.
Қайырмасы:
Одан
соң талай ғасырлар өлді, жүйткіді
жылдар сайтандай.
Төсінде
сордың өніп келеміз кем-кетігіміз
байқалмай.
Асанқайғы
атам хабарсыз кетті ізім де қайым
жоғалып,
Аттанған
сонау атышулы бір «іссапарынан»
қайта алмай.
Асанқайғы
атам неге кешікті, кезікпеді ме
гүл-мекен?!
Ел
айтушы еді бекерден-бекер кешікпейді
деп бұл көкем.
Атоммен
жемдеп корабльдерін күрлеген біздің
ғасырға,
Желден
де жүйрік желмаясы, әлде, жете алмай
қалып жүр ме екен?!
Қайырмасы:
Жерұйық
жайлы осы бір аңыз санама шуақ
құйғасын,
Түсімде
бойлай желмая көрем сүйреткен жерге
бұйдасын.
Жұмаққа
жұртын жеткізем деген кешікті неге
Асан би,
Сезінді
ме екен қазақтың, әлде атакүлдігін
қимасын...